19 grudnia mija kolejna rocznica wydarzeń "Grudnia `70", w których zabitych zostało 45 osób (w tym 16 w Szczecinie), a ranne zostały 1.164 osoby (w tym ponad 100 w Szczecinie). Bezpośrednią przyczyną strajków (w tym także w Policach) i demonstracji robotników była wprowadzona 12 grudnia 1970 roku podwyżka cen żywności głównych artykułów – średnio o 23% (mąka o 17%, ryby o 16%, a dżemy o 36%).

13 grudnia 1970 roku komunikaty o podwyżkach cen podała prasa. W wielu zakładach pracy rozpoczął się wówczas generalny strajk okupacyjny, a władzę w Szczecinie przejął Ogólnomiejski Komitet Strajkowy, któremu podlegało ponad 100 przedsiębiorstw. W sobotę 19 grudnia 1970 roku (o godzinie 14.10) czteroosobowy komitet strajkowy powołano także w Zakładach Chemicznych w Policach. Wysunął on następujące żądania:

„Podwyżka płac o 30%”,
„Obniżka cen do stanu poprzedniego”,
„Nie wprowadzać do zakładu wojska i milicji”.

Tego samego dnia do Stoczni Szczecińskiej wyjechała z Polic czteroosobowa delegacja strajkujących, dyrektor Ludwik Mazurek, sekretarz OOP i przewodniczący rady zakładowej. Zakłady Chemiczne w Policach w tym czasie nie pracowały, z wyjątkiem tzw. działki wodnej. Około godziny 17.30 delegacja wróciła ze stoczni. Odbyła się masówka z załogą (ok. 500 osób), podczas której wyłoniono trzydziestoosobowy komitet (w tym sześć osób do łączności ze stocznią). Wszystkich robotników wypuszczono z Zakładów Chemicznych, które stanęły. Pozostał w nich tylko komitet strajkowy.

We wtorek 22 grudnia (około godziny 10.00) ogłoszono zakończenie strajku. Tego samego dnia (około godziny 17.30) płk Jerzy Kaszarek informuje, że zakończyły się rozmowy pomiędzy przedstawicielami komitetu strajkowego, a kierownikami zakładów i przedstawicielami KW PZPR. Załogi powiadomione zostały o wynikach rozmów. Co było dalej?

Wszystkich głównych organizatorów działań strajkowych w polickich Zakładach Chemicznych natychmiast wzięto pod „opiekę”. Tym samym najważniejsze dla „grudniowych” wydarzeń osoby zostały „z miejsca” rozpracowane przez Służbę Bezpieczeństwa PRL.

Jędrzej Łukasiewicz – rozpracowywany przez TW ps. „WICHER”

„Od 16 lutego 1970 roku podjął pracę w Zakładach Chemicznych w Policach na stanowisku aparatowego. W okresie wypadków grudniowych 1970 roku dał się poznać jako aktywny członek Komitetu Strajkowego. Był jego głównym przedstawicielem i zarazem referentem na masówkach oraz na wiecach, w czasie spotkania załogi z kierownictwem i z ministrem" ... 

... więcej informacji w książce "POLICE - HISTORIA NIEZNANA" 

tekst: Adam Wosik / Instytut Pamięci Narodowej